Uważność.
Całkiem proste słowo. Sugeruje, że nasz umysł w pełni skupia się na tym, co się dzieje, na tym, co
robisz, na przestrzeni, w której aktualnie jesteś. Mogłoby się to wydawać trywialne, gdyby nie
irytujący fakt, że tak często odwracamy się od danej sprawy. Nasz umysł ucieka, tracimy kontakt z
naszym ciałem i wkrótce jesteśmy pochłonięci obsesyjnymi myślami o czymś, co właśnie się
wydarzyło lub martwimy się o przyszłość. I to nas niepokoi.
Uważność jest podstawową ludzką zdolnością do bycia w pełni obecnym, świadomym tego, gdzie
jesteśmy i co robimy, a nie nadmiernie reaktywnym lub przytłoczonym tym, co dzieje się wokół nas.
Jednak bez względu na to, jak daleko się oddalamy, uważność jest tuż obok, aby przywołać nas z
powrotem do miejsca, w którym jesteśmy, do tego, co robimy i czujemy.
Definicja uważności
Uważność jest podstawową ludzką zdolnością do bycia w pełni obecnym, świadomym tego, gdzie
jesteśmy i co robimy.Uważność to cecha, którą posiada każdy człowiek, nie jest to coś, co musisz wyczarować, po prostu
musisz nauczyć się, jak uzyskać do niej dostęp.
Rodzaje praktyki uważności
Chociaż uważność jest wrodzona, można ją kultywować za pomocą sprawdzonych technik. Oto kilka przykładów:
Medytacja siedząca, chodząca, stojąca i w ruchu (możliwe jest też leżenie, ale często prowadzi do
zaśnięcia);
Krótkie pauzy, które wprowadzamy w codzienne życie;
Łączenie praktyki medytacji z innymi zajęciami, takimi jak joga lub sport.
Korzyści z praktyki uważności
Kiedy jesteśmy uważni, zmniejszamy stres, poprawiamy wydajność, zyskujemy wgląd i świadomość
poprzez obserwację własnego umysłu.
Medytacja uważności daje nam przestrzeń w naszym życiu, kiedy możemy zawiesić osądzanie i uwolnić naszą naturalną ciekawość działania umysłu, podchodząc do naszego doświadczenia z ciepłem i życzliwością – dla siebie i innych.
Autor: Michalina Markowska